Sıra | DOSYA ADI | Format | Bağlantı |
---|---|---|---|
01. | Di̇goksi̇n İlaç Etki̇leşi̇mleri̇ | pptx | Sunumu İndir |
Transkript
DİGOKSİN İLAÇ ETKİLEŞİMLERİ
DİGOKSİNDigoksin, yetişkinlerde hafif-orta düzeyde kalp yetmezliği tedavisinde endikedir. Digoksin, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonunu arttırır ve mortaliteyi iyileştirmeyle kanıtlandığı gibi, kalp yetmezliği semptomlarını iyileştirir. Mümkün olduğunda digoksin, diüretik ve anjiyotensin dönüştürücü enzim (ACE) inhibitörü ile kombinasyon halinde kullanılmalıdır. Digoksin, ayrıca kronik atriyal fibrilasyonu olan yetişkin hastalarda ventriküler yanıt oranının kontrolü için endikedir.Digoksin, Digitalis purpurea’nın yapraklarından elde edilen bir kardiyak glikozittir.
Pozitif inotropik etkisi ile kalp kasının kasılma kapasitesini arttırırken;negatif kronotropik etkisi ile sino atriyal düğüm üzerinde vagal tonus artışına sebep olarak kalp hızını düşürür. Atriyoventriküler düğümde ileti hızını yavaşlatır.
DİGOKSİN İLAÇ ETKİLEŞİMLERİMAJÖR ETKİLEŞİMLER- adenozin - kalsiyum tuzları- amiodaron - klaritromisin- lapatinib - kinidin- arbutamin - dolasetron- atanazavir - drondaron - fingolimod - sakinavir - flibanserin - ginseng - paratiroid hormonları
ADENOZİN DİGOKSİNKesin mekanizması bilinmemekle beraber; digitalis glikozitleri alan hastalarda adenozin kullanımı ventriküler fibrilasyon riskini artırabilir. **Paroksismal supraventriküler taşikardilerin normal bir sinüs ritmine hızlı bir şekilde dönüştürülmesi için adenozin intravenöz bolus enjeksiyonu ile tedavinin ardından hem resüsitasyon hem de ölümcül vakalar da dahil olmak üzere seyrek ventriküler fibrilasyon vakaları bildirilmiştir.**Sinüs bradikardi ve kalp bloğunun sinoatriyal ve atriyoventriküler düğümler üzerindeki katkı veya sinerjistik depresan etkilerinden dolayı riski ve / veya şiddetini de artırabilir.Anjina, ciddi bradikardi, ciddi hipotansiyon veya asistol varsa adenozin derhal kesilmelidir.
AMİODARON DİGOKSİNAmiodaron ile birlikte uygulanması, serum digoksin konsantrasyonlarını% 100'e kadar artırabilir ve sıklıkla klinik toksisiteye neden olabilir.Amiodaronun, bağırsak geçiş süresini arttırdığı, böbrek klirensini ve dağılım hacmini düşürdüğü, protein bağlama bölgelerinden digoksinin yerini aldığı ve aynı zamanda serum digoksin düzeylerinin yükselmesine katkıda bulunabilecek hipotiroidi oluşturduğu düşünülmektedir.Buna ek olarak, her iki ilaç da ilave bradikardik etkilere sahip olabilir. Torsade de pointes kardiyak aritmi bildirilmiştir.
KLARİTROMİSİN DİGOKSİNKlaritromisin ile birlikte uygulanması, digoksin plazma konsantrasyonlarını önemli ölçüde artırabilir. Önerilen mekanizma, digoxin'in P-glikoproteinin aracılı bağırsak atığı ve / veya renal tübüler sekresyonunun klaritromisin inhibisyonudur. Klaritromisin ile yapılan farmakokinetik çalışmalarda, digoksin sistemik maruziyetinde (AUC)% 35 ila 2 kat fazla artış bildirilmiştir ve klaritromisine maruz kalma, birçok çalışmada digoksin toksisitesi için bir risk faktörü olarak tanımlanmıştır. Yapılan çalışmalarda azitromisin veya eritromisinden ziyade, klaritromisin tedavisiyle digoksin toksisitesi riski 4 kat daha yüksektir.****Azitromisin ve eritromisin, proton pompa inhibitörleri de moderate etkileşim sayılmaktadır.
ARBUTAMİN DİGOKSİN Arbutaminin digoksin ile birlikte verilmesi ciddi kardiyak etkilere neden olabilir. Digoksin negatif kronotropik etkiler gösterirken; arbutamin pozitif kronotropik etkilere sahiptir. Üretici bu iki ilacın birlikte uygulanmaması gerektiğini belirtmektelidir.
ATANAZAVİR DİGOKSİN Atazanavir'in bazı hastalarda elektrokardiyogramın PR aralığını uzattığı gösterilmiştir. Teorik olarak, PR aralığını uzatan diğer ajanlarla (örneğin beta blokerler, digoksin, lakosamid, mefloquin, verapamil) birlikte uygulanması, iletim bozuklukları ve atriyoventriküler blok riski ile sonuçlanabilir. Atazanavir, izoenzimin bir önleyicisidir. PR aralığını uzatan diğer ajanlarla, özellikle de CYP450 3A4 tarafından metabolize edilen ajanlarla (örn., Verapamil) birlikte kullanılıyorsa dikkat edilmelidir.
KALSİYUM TUZLARI DİGOKSİN Parenteral kalsiyum preparatlarının, özellikle hızlı İV enjeksiyonu ile uygulanması, digital kullanan hastalarda ciddi kardiyak aritmileri hızlandırabilir. Mekanizmanın muhtemelen, kalsiyum ve digitalis glikozitlerin miyokard üzerindeki sinerjik inotropik etkileriyle ilişkili olduğu düşünülmektedir.Damar içi kalsiyum,dijital glikozid alan hastalarda kullanılmamalıdır veya yüksek serum kalsiyum konsantrasyonlarından kaçınmak için yavaşça veya küçük miktarlarda verilmelidir. Aritmi olasılığı için hastalar izlenmelidir.
KİNİDİN DİGOKSİNKinidin, hastaların% 90'ından fazlasında serum digoksin düzeylerini önemli ölçüde artırır. Önerilen mekanizma, digoxin'in P-glikoprotein aracılı bağırsak atığı ve / veya renal tübüler sekresyonunun kinidin inhibisyonudur. Etkileşim, çok sayıda hasta arası değişkenliğe maruz kalmasına rağmen, serum digoksin seviyeleri ortalama 2 kat artabilir.
DOLASETRON DİGOKSİN Dolasetronun PR ve QRS aralıklarının doz bağımlı uzamasına neden olduğu gösterilmiştir. Hem yetişkin hem de pediyatrik hastalarda ölüm, ikinci ve üçüncü dereceden atriyoventriküler blok, kardiyak arrest ve ciddi ventriküler aritmilerin rapor edilmiştir. Teorik olarak PR aralığını uzatan diğer ajanlarla (örneğin beta blokerler, kalsiyum kanal blokerleri, atazanavir, lopinavir ve saquinavir, digitalis, lakosamid, mefloquin, morisizin gibi bazı proteaz inhibitörleri) veya QRS aralığının birlikte uygulanması (örn. Flecainide, morisizin; kinidin) ilave etkilere ve bradikardi ve kalp bloğu riskinde artışa neden olabilir.
DRONEDARONE DİGOKSİN Dronedarone ile birlikte uygulanması, digoksin serum konsantrasyonlarını önemli ölçüde artırabilir. Önerilen mekanizma digoxin'in P-glikoprotein aracılı renal tübüler sekresyonunun dronedaron inhibisyonudur. Ürün etiketlemesine göre, dronedarone, digoksin sistemik maruz kalımını (AUC) 2.5 kat arttırmıştır.
FİNGOLİMOD DİGOKSİN Kalp hızı veya AV iletimini yavaşlatan, beta blokerler, bazı kalsiyum kanal blokörleri (örn. Diltiazem, verapamil) ve diğer ilaçları alan hastalarda fingolimod tedavisi başlangıcında şiddetli bradikardi ve atriyoventriküler (AV) blok riski artabilir.
FLİBANSERİN DİGOKSİN Flibanserin ile birlikte uygulanması, serum digoxin konsantrasyonlarını önemli ölçüde artırabilir. Önerilen mekanizma, digoxin'in P-glikoproteinin aracılı renal tübüler sekresyonunun flibanserin inhibisyonudur. 24 sağlıklı erkek ve kadın çalışma grubunda, 5 gün süreyle günde bir kez 100 mg flibanserin ile ön tedavi sonrası 0.5 mg'lık tek bir digoksin dozu verildiğinde; digoksin doruk konsantrasyonu (Cmaks) ve sistemik maruz kalma (AUC) 1.5 ve 2.0 kat artmıştır. *Hypoactive sexual desire disorder (HSDD)
LAPATİNİB DİGOKSİN Lapatinib ile birlikte uygulanması, digoksin plazma konsantrasyonlarını önemli ölçüde artırabilir. Önerilen mekanizma digoksinin, P-glikoprotein aracılı bağırsak atığı ve / veya renal boru sekresyonunun lapatinib inhibisyonudur. Tek doz digoksin lapatinib ile birlikte verildiğinde, digoksin sistemik maruz kalma (AUC) yaklaşık 2.8 kat artmıştır.
PARATİROİD HORMONU DİGOKSİN Paratiroid hormonu, digitalis glikozitlerin etkilerini değiştirebilir. Dijitalis glikozitlerin inotropik etkileri serum kalsiyum seviyelerinden etkilenir. Paratiroid hormonu, serum kalsiyumunda geçici bir artışa neden olduğundan, hiperkalsemi gelişirse, dijital toksisite riskini artırabilir. Öte yandan, eğer hipokalsemi ortaya çıkarsa dijital etkinlik azaltılabilir. Paratiroid hormon tedavisi sırasında hiperkalsemi ve hipokalsemi ile ilgili ciddi vakalar bildirilmiştir.
SAKİNAVİR DİGOKSİN Sakinavir'in ritonavir ile kombinasyon halinde elektrokardiyogramın PR aralığını uzattığı gösterilmiştir. Teorik olarak, PR aralığını uzatan diğer ajanlarla (örneğin beta blokerler, digoksin, lakosamid, mefloquin, verapamil) birlikte uygulanması, iletim bozuklukları ve atriyoventriküler blok riski ile sonuçlanabilir. Bununla birlikte, klinik veriler eksiktir. Sakinavir ile birlikte uygulanması serum digoksin konsantrasyonlarını önemli ölçüde artırabilir. Etkileşim mekanizması tarif edilmemiştir, ancak digoksin P-glikoprotein aracılı renal tübüler sekresyonun sakinavir inhibisyonuyla ilişkili olabilir.
GİNSENG DİGOKSİN Asya ve Sibirya ginsengi, digoksinle, farmakodinamik olarak etkileşir. Etkileşim, in vitro olarak ve ginseng ile beslenen ve ginseng'de yapısal olarak kardiyak glikozitlere benzeyen maddelere bağlı olduğu düşünülen nondigoksin ile muamele edilen farelerde gözlenmiştir. Bir olgu sunumunda, rutin bir muayenehanesinde, digoksin sabit bir dozunu uzun yıllardır kullanan 74 yaşındaki bir erkek, klinik olarak hiçbir toksisite belirtisi olmaksızın açıklanamayan serum digoksin düzeyine sahip bulunmuş; daha sonra hastanın bir Sibirya ginsengi içeren bir kapsül aldığı öğrenilmiş. Kapsüllerin bırakılmasından kısa süre sonra serum digoksin kabul edilebilir bir seviyeye geri döndü ve tedaviye devam edilmiştir.
NSAID’s ←→ DİGOKSİN Nonsteroidal anti-inflamatuvar ilaçlar (NSAID'ler), plazma digoksin konsantrasyonunu ve yarılanma ömrünü arttırabilir. Tam mekanizma bilinmemektedir, ancak digoksin'in renal klerensinin azalmasına bağlı digoksin konsantrasyonunun arttığı düşünülüyor.Etkileşim indometazin ve ibuprofen ile bildirilmiştir , diğer NSAID'ler için veri mevcut değildir.
SEMPATOMİMETİK AJANLAR ←→DİGOKSİN Sempatomimetik ajanların ve kardiyak glikozitlerin birlikte kullanılması kardiyak aritmilerin riskini artırabilir. Bu etkileşimin mekanizması bilinmemektedir. Psödoefedrin ile birlikte digoksin alan hastalarda ektopik pacemaker aktivitesinin arttığı gözlenmiştir.
AKARBOZ←→ DİGOKSİN Digoksinin plazma konsantrasyonlarını azaltabilir. Mekanizması belirlenmemiştir, ancak akarboz adsorbsiyonunun digoksinin GIS de kalış süresinde değişiklikler yapabileceği gözlenmiş. Akarboz ayrıca emilimden önce kardiyak glikozitin bölünmesine neden olabilir . İlaç etkileşimi araştırmaları, akarbozun ortalama digoksin biyoyararlanımını (AUC) % 16, maksimum plazma konsantrasyonunu (Cmax) % 26 ve minumum konsantrasyonunu (Cmin) % 9 azaltabileceğini göstermektedir. Diabet ve kalp yetmezliğine sahip 69 yaşındaki bir kadında, akarboz ilavesinden sonra art arda olağandışı subterapötik digoksin plazma seviyelerine görülmüş. Akarboz kesildikten sonra digoksinin plazma konsantrasyonu terapötik aralığa yükselmiş.
BETA BLOKÖR ←→ DİGOKSİN Dijital özlü glikozitlerin ve beta blokörlerin birlikte kullanılması bradikardi riskini artırabilir. Bu ajanlar atriyoventriküler iletimi yavaşlatır ve kalp atış hızını düşürür. Karvedilol, esmolol gibi bazı beta blokerlerin digoksinin sistemik biyoyararlanımını arttırdığı bildirilmiştir.İntestinal ve renal P-Glikoprotein efflux transporter ların inhibisyonundan ötürü digoksinin böbreklerden atılımı azalır ve absorpsiyonu da artmıştır.
DİÜRETİKLER ←→ DİGOKSİN Diüretikler ve digoksin çok sık birlikte kullanılırsa diüretik kaynaklı hipokalemi ve hipomagnezemi, hastaları aritmilere yatkın hale getirebilir.
D VİTAMİNİ ←→ DİGOKSİN D vitaminin aşırı dozu, pozitif inotropik etkilere bağlı olarak ciddi toksisite ve ciddi aritmilerin ortaya çıkmasına neden olan hiperkalsemiyi indükleyebilir.KALSİYUM ALIMINA DİKKAT EDİLMELİ !!!!!
METFORMİN ←→ DİGOKSİN Digoksin katyonik bir ilaçtır ve teorik olarak renal tübüler transportta metforminle kompetisyanu sonucu atılımını azaltabilir.Kanıtlanmış veriler ve çalışmalar çok fazla yoktur.
BENZODİAZEPİN ←→ DİGOKSİN Benzodiazepinler, serum digoksin düzeylerini artırabilirler. Mekanizma bilinmemektedir, ancak digoksinin proteine bağlanmasının değişmesiyle ilişkili olabileceği düşünülüyor. Veriler çelişkili; Bununla birlikte digoksin toksisitesi bildirilmiştir. Yaşlı hastalarda toksisite geliştirme riski daha yüksek olabilir.
ATORVASTATİN ←→ DİGOKSİN Atorvastatin (80 mg) plazma digoksin konsantrasyonunu yaklaşık % 20 arttırmıştır. Mekanizma açık bir şekilde tespit edilememiştir, ancak P-glikoproteinin inhibisyonunun etkili olduğu düşünülmektedir.
ACE İNHİBİTÖRLERİ ←→ DİGOKSİN Bazı ACE inhibitörleri digoksinin renal klirensini azaltabilir. Plazma digoksin seviyesi artar.Digoksinin tübüler sekresyonunu azaltmaktadır.DİGOKSİN KONSANTRASYONU
AMFOTERİSİN←→ DİGOKSİN Amfoterisin, digoksin farmakokinetiğini değiştirmez, ancak toksisite riskini artırabilir.Böbreklerden potasyum atılımının arttığı ve serum potasyumunun azaldığı görülmüştür.
BUPROPİON ←→ DİGOKSİN Sınırlı klinik veriler, bupropiyonun digoksin serum düzeylerini azaltabileceğini düşündürmektedir. Digoksinin tübüler sekresyonunun bupropion aracılığıyla arttığı ve digoksinin renal klerensinde bir artışa neden olduğu düşünülmektedir. Bir rapora göre, bupropion, digoksinin renal klirensini % 80 oranında artırmıştır.
KOLŞİSİN ←→ DİGOKSİN Digoksin ve kolşisin birlikte uygulanması, her iki ilacın plazma konsantrasyonlarını artırabilir. Bağırsak, böbrek ve karaciğerdeki P-glikoproteinin rekabetçi bir şekilde inhibe edilmesiyle ilaç emiliminin artması ve atılımın azalmasına bağlı plazma konsatrasyonu artmıştır. Kolşisinin toksik etkisi olan rabdomiyoliz görülebilir.
KORTİZON ←→ DİGOKSİN Sistemik olarak uygulanan kortikosteroidler hipokalemi riskini indükler ve digoksin toksisitesi riskini artırabilir. Buna ek olarak, kortikosteroid kaynaklı sodyum ve su tutma kalp yetmezliğine neden olan ödemle sonuçlanabilir. Bu etkiler doğal kortikosteroidler (kortizon, hidrokortizon) ile daha yaygın görülebilir.ELEKTROLİT DEĞERLERİ TAKİP EDİLMELİ
SİKLOSPORİN←→ DİGOKSİN Siklosporin hem digoksin serum seviyelerini hem de farmakolojik etkilerini artırabilir. Mekanizma bilinmemekle birlikte, siklosporin ile P-glikoprotein aracılı renal tübüler sekresyonun inhibisyonu ile ilişkili olabilir. Sınırlı klinik bulgulara dayanarak, siklosporine eşzamanlı uygulandıktan sonra, digoksin seviyelerinde 4 kat artış ve digoksin klirensinde % 47 ila % 58 azalma olduğu bildirilmiştir.
ASETİLKOLİNESTERAZ İNHİBİTÖRLERİ ←→ DİGOKSİN Asetilkolinesteraz inhibitörleri, sinoatrial ve atriyoventriküler düğümler üzerindeki vagotonik etkiler nedeniyle bradikardi ve kalp bloğuna neden olabilir. Bradikardik ilaçlarla (beta-blokerler, amiodaron, digoksin) etkileşimi görülebilir.EKG TAKİBİ
ANTİNEOPLASTİKLER ←→ DİGOKSİN Bazı antineoplastik ajanların kullanımı, digoksinin gastrointestinal emilimini azaltabilir. Şüphe edilen mekanizma mukozanın değişmesidir. Bu etkileşim riskinin, kapsül formlu preparatlarda daha az olması beklenir, çünkü absorpsiyon üst GI sisteminde hızla gerçekleşir.
RİFAMPİN ←→ DİGOKSİN Rifampin , digoksin plazma konsantrasyonlarını azaltabilir. Rifampin ile digoksin'in P-glikoproteinin indüksiyonuna bağlı konsantrasyonu azalmaktadır . Ortalama olarak Cmax için % 38'lik bir azalma ve AUC için % 25'lik bir azalma görülmüştür.
KETOKANOZOL←→ DİGOKSİN İtrakonazol veya ketokonazol ile digoksinin birlikte kullanımında ikinci dozda artmış plazma konsantrasyonları görülebilir. İtrakonazole başlandıktan sonra digoksin konsantrasyonlarının iki ila dört kat arttığı bildirilmiştir. Etkileşimin tam mekanizması bilinmemekle birlikte azol ile indüklenen digoksin P-glikoprotein taşınımının engellenmesi ile ilişkili olabilir, bu da renal klirensinin azalmasına neden olur.
ST. JOHN’S WORT←→ DİGOKSİN St. John's wort ile birlikte uygulanması, digoksin plazma konsantrasyonlarını düşürebilir. St. John's wort'ün bileşenleri tarafından digoksinin P-glikoprotein aracılı bağırsak atılımı ve renal tübüler sekresyonunun indüksiyonuyla konsantrasyonu azalabilir. Çalışmalarda ortalama digoksin konsantrasyonunda % 36'lık bir azalma görülmüştür.İlk kez kullanımla beraber etkiler hemen ortaya çıkmıyor,zamana bağlı olarak etkileşim görülmektedir.